Ωδή στους Metallica

Δεν ξέρω άμα το είπε κάποιος κάποτε, αλλά αυτό που συμπεραίνω είναι πως ο μεγαλύτερος ρομαντισμός βγαίνει από τους αλήτες. Και το μόνο πράγμα στον πλανήτη γη που μπορεί να βγάλει ρομαντισμό μέσω αλητείας είναι οι Metallica. Αμέτρητοι τόνοι λάσπης έσπευσαν να θάψουν τον θρύλο της ροκ μουσικής ανά τα έτη, όμως απέτυχαν παταγωδώς.

Είναι πραγματικά αδύνατο για κάποιον να ξεχάσει τον πρώτο του έρωτα. Κάποιοι λένε ότι είναι παντοτινός. Εγώ λέω πως κανείς δεν μπορεί να… συγχωρήσει τον πρώτο του έρωτα. Και δεν πρόκειται ποτέ να συγχωρήσω τους Metallica. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να διαμορφωθεί μία συνείδηση. Παιδεία, εκπαίδευση και κυρίως μουσική. Μέσα από την μουσική θα μάθεις, θα ερωτευτείς, θα αγαπήσεις και θα μισήσεις. Οι Metallica προσφέρουν ανάλογες υπηρεσίες απλόχερα, για περισσότερο από τριάντα χρόνια.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Δεν θα σταθώ στον Mustaine, τον Newsted, τον Burton ή ακόμα και τον McGovney. Θα λάβω τους Metallica ως σύνολο με όλους τα μέλη ανά το χρόνο. Kill’em All. Ωμή αλητεία το 1983 από κάτι 20χρονια τσογλάνια που πάντρεψαν τις Misfitsικιές επιρροές τους με το NWOBHM και μαζί με το υπόλοιπο Bay Area έδωσαν σάρκα και οστά σε ένα νέο είδος μουσικής, το thrash metal.

Και σαν μην έφτανε αυτό, ένα χρόνο αργότερα έρχεται το RTL για να απογειώσει την κυριαρχία των Metallica στο Los Angeles, αλλά και το χτίσιμο του ονόματός τους στο εξωτερικό. Το 1986 έρχεται να κυκλοφορήσει ένα από τα καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής βιομηχανίας. Το Master of Puppets μπήκε πριν από λίγο καιρό στην επίσημη βιβλιοθήκη του Λευκού Οίκου και ύστερα από τριάντα χρόνια δεν σταματάει να παίρνει βραβεία. Τα 80’s τελειώνουν με το προσωπικό αγαπημένο And Justice for All. Τα πράγματα είναι απλά. Αν δεν υπήρχε αυτό, δεν θα υπήρχε το Vulgar Display of Power.

To 1990 οι ώριμοι πλέον Metallica μπαίνουν στο studio. Ενάμιση χρόνο αργότερα τίθεται σε κυκλοφορία το καλύτερο άλμπουμ από άποψη παραγωγής που έβγαλε ποτέ αυτό το μεγαθήριο της μουσικής. Δυνατό, βαρύ και αν θέλετε να μυήσετε κάποιον προς την συγκεκριμένη μουσική κάντε του το Black Album δώρο στα γενέθλιά του. Είναι η στιγμή που οι Metallica βάζουν ταφόπλακα στην thrash era τους και μεταμορφώνονται σε μία από τις μεγαλύτερες ροκ μπάντες όλων των εποχών.

Η συνέχεια ήταν δύσκολη. Μετά από 3(!) χρόνια περιοδείας και με το Black Album να έχει πουλήσει πάνω από δέκα εκατομμύρια αντίτυπα οι Metallica είναι στα πρόθυρα της διάλυσης. Όλα αυτά μέχρι το 1996 όπου κυκλοφόρησε το Load και ένα χρόνο αργότερα το Reload. Και εδώ είναι που οι Metallica δέχονται τον πόλεμο. Προσωπικά απολαμβάνω τα συγκεκριμένα αλμπουμς. Ναι μπορεί να μην έχουν καν solos μέσα, αλλά η μπάντα αποδεικνύει περίτρανα πως την εποχή που το heavy metal είναι σε κώμα, κυκλοφορίες σαν και αυτές βάζουν βάσεις για να ξυπνήσει.

Το Garage INC. με τα covers καθώς και το St.Anger πέρασαν εντελώς απαρατήρητα, μέχρι να περάσουν έντεκα ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του τελευταίου καλού δίσκου από τους Metallica και δεν ήταν άλλος από το Death Magnetic. Η μπάντα ρίχνει στεροειδή στο Black Album και το αποτέλεσμα είναι μοναδικό. Η αλητεία έρχεται στο προσκήνιο ξανά με ένα μοναδικό ηλεκτρικό ήχο από τις κιθάρες του Hetfield και του Hammett. Αρχές του 2017 η μπάντα θα κυκλοφορήσει το 12ο album της, ενώ δεν γνωρίζουμε τίποτα ακόμα περί αυτού.

Αυτό ήταν μια σύντομη ιστορική αναδρομή στην μπάντα. Όμως το μεγαλείο των Metallica είναι μοναδικό. Δεν φοβήθηκαν να αλλάξουν τον ήχο τους, το έκαναν και το κατάφεραν και με το παραπάνω. Δεν φοβήθηκαν να πετάξουν τα ραφτά με τα patches των Motorhead για να παίξουν μαζί με ορχήστρα 150 ατόμων και δεν φοβήθηκαν να τα ξαναφορέσουν δεκαπέντε χρόνια αργότερα. Δεν στάθηκαν στην επιτυχία των πρώτων άλμπουμ τους και δεν έγιναν garage band, χωρίς κυκλοφορίες, παίζοντας απλά πολλά shows για τα λεφτά.

Το σίγουρο είναι πως έγιναν επιρροή για εκατομμύρια κόσμο, καλλιτέχνες και μη και αυτό φαίνεται καθημερινά. Τουλάχιστον σε μένα. Δεν πρόκειται να τους συγχωρήσω ποτέ. Και επειδή ανήκουν στην κατηγορία ‘’love’em or hate’em’’, βρίσκω ακριβώς για τον οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να έχουν άφεση αμαρτιών από εμένα…

ΦΑΚ ΓΙΕΑ ΤΖΕΙΜΣ

Παναγιώτης Δήμος

#blog #bati #αφιέρωμα #music