Αποτυχημένα πειράματα

«Θέλω να περάσω Νομική και να γίνω μεγάλος δικηγόρος» «Θέλω να παντρευτώ και να κάνω οικογένεια» «Θέλω να δω τα παιδιά μου να πετυχαίνουν»

Εδώ θα ασχοληθούμε με το ζήτημα των επιθυμιών του υποκειμένου-ατόμου, επιθυμίες για το ίδιο το υποκείμενο-άτομο στο αρκετά μακρινό μέλλον. Δε μας ενδιαφέρει(εδώ) ούτε πως προκύπτουν οι επιθυμίες αυτές, ούτε το είδος των επιθυμιών και κατά πόσο αυτές ξεφεύγουν από το κυρίαρχο, συνήθως μικροαστικό-μικροκοσμικό τρόπο σκέψης(ως επί το πλείστον είναι επιθυμίες μικροαστού). Επίσης προσπαθούμε να αναλύσουμε κατά πόσο αυτές οι επιθυμίες (δεν) ικανοποιούνται και το πώς αυτό επηρεάζει είτε με τη μορφή χαλαρής ενσωμάτωης είτε με τη μορφή της τομής στον ψυχισμό του υποκειμένου-ατόμου.

Τα υποκείμενα-άτομα, μεγαλώνουν και δημιουργούν κάποιες επιθυμίες και «όνειρα», θα λέγαμε, σκέψεις και φαντασιώσεις για το πώς θα είναι η ζωή τους στο μέλλον, σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται. Οι επιθυμίες αυτές αφορούν σπουδές, επάγγελμα, προσωπική ζωή κλπ. Έτσι, έχουμε τη δημιουργία επιθυμιών και μια διαδικασία όπου το υποκείμενο-άτομο δημιουργεί μια εικόνα ή μια σειρά εικόνων για το μέλλον, όπου περιέχει το ίδιο και τους γύρω του και προσπαθεί να πραγματοποιήσει την επιθυμία του στην καθημερινότητά του. Κι εδώ είναι που ξεκινάει κάποιου είδους «πείραμα» ώστε να επιτευχθεί το «τελικό αποτέλεσμα» που είναι η ικανοποίηση της επιθυμίας. Διάφορες δοκιμές για το πώς πχ θα κάνω οικογένεια, να βρω καλό σύντροφο, να κάνω ωραίο γάμο, να κάνω καλά παιδιά κοκ.

Μέχρι τώρα έχουμε περιγράψει κάπως την κατάσταση την οποία το υποκείμενο-άτομο έχει δημιουργήσει την επιθυμία, έχει εικονικοποιήσει την πραγματοποίηση της επιθυμίας και προσπαθεί να την ικανοποιήσει στην «πραγματικότητα».

Η ουσία είναι ότι δύσκολα ικανοποιούνται οι επιθυμίες οδηγώντας τελικά στα «αποτυχημένα πειράματα». Το υποκείμενο-άτομο δεν πραγματοποιεί την επιθυμία και αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Το υποκείμενο-άτομο δεν είναι μία μόνη συνείδηση σε ένα κόσμο ασυνείδητο. Οι συνειδήσεις και οι ψυχισμοί όλων των άλλων υποκειμένων-ατόμων που έρχεται σε επαφή, οι αντικειμενικοί παράγοντες , ένα «σύμπαν» επιθυμιών που πολλές φορές μπορεί να συγκρούονται, οι παρελθοντικές τομές οδηγούν τη συντριπτική πλειοψηφία σε μια αδυναμία ικανοποίησης των επιθυμιών. Έτσι, το υποκείμενο-άτομο καταλήγει ένα αποτυχημένο πείραμα του ίδιου του εαυτού του. Τα «όνειρα» για «παιδιά που θα πετύχουν» πάνε περίπατο σε μια πιθανή απώλεια(θάνατο) του παιδιού. Αμέσως, γίνεται μια τομή στον ψυχισμό του υποκειμένου-ατόμου-γονιού που βλέπει τον εαυτό του να αποτυγχάνει στο να ικανοποιήσει την επιθυμία του, το ίδιο είναι ένα αποτυχημένο πείραμα του εαυτού του(πέρα από την τομή της απώλειας). Για να το θέσουμε καλύτερα, ένας γονιός που επιθυμεί να δει το παιδί του να παντρεύεται έχει δομήσει στο μυαλό του μια εικόνα για το μέλλον του με το παιδί του παντρεμένο. Αν το παιδί δεν παντρευτεί ποτέ(εδώ απουσιάζει η τομή), τότε το υποκείμενο-άτομο-γονιός «στεναχωριέται», γίνεται ένα αποτυχημένο πείραμα του εαυτού του ως πατέρας ενός παντρεμένου παιδιού.

Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν σε όλο το ηλικιακό εύρος και ανάλογα με την κατάσταση που το υποκείμενο-άτομο βρίσκεται(εδώ ήταν τυχαία επιλεγόμενο το υποκείμενο-γονιός). Το υποκείμενο-άτομο επιθυμεί, δομεί την εικόνα, προσπαθεί να πραγματοποιήσει. Το «χάος» των υποκειμένων, των συνειδήσεων, των αντικειμενικών παραγόντων, οι αντικρουόμενες ή αλληλοσυμπληρούμενες επιθυμίες δεν επιτρέπουν την πραγματοποίηση της αρχικής επιθυμίας. Το υποκείμενο-άτομο γίνεται αποτυχημένο πείραμα του εαυτού του, αποτυγχάνει στο να γίνει «καλός γιατρός, καλός πατέρας, καλός γιος» και οι «ιδιότητες» δεν σταματούν.

Έτσι, καταλήγοντας, δημιουργούνται υποκείμενα-άτομα αποτυχημένα πειράματα, με κατεστραμμένο ψυχισμό, και καμία διάθεση για επιθυμία. Είναι αυτό που λέμε «μίζεροι» σε μια πιο λαϊκή γλώσσα και η συνέχεια της ζωής του είναι μια ζωή στεναχώριας για το ότι δεν κατάφεραν να πετύχουν ό,τι επιθύμησαν. Αντί να βρουν το «στραβό», να αλληλεπιδράσουν με άλλα υποκείμενα, να «διαβάσουν» την αντικειμενική κατάσταση, να μάθουν τις επιθυμίες άλλων.

(Γενικά, δεν ασχοληθήκαμε με όλες τις περιπτώσεις όπως πχ για μια μεταβολή της επιθυμίας μετά από μια τομή άσχετη φαινομενικά με την επιθυμία αλλά με ουσιαστική «αντανάκλαση» στον ψυχισμό του υποκειμένου-ατόμου. Για απλούστευση χρησιμοποιήσαμε μία «αμετάβλητη» επιθυμία. Επίσης δεν ασχοληθήκαμε με την περίπτωση παράλληλων επιθυμιών του ίδιου υποκειμένου-ατόμου.)

#sigma #blog